Hafez
Khwāja Shamsu d-Dīn Muhammad Hāfez-e Shīrāzī (Persian: خواجه شمسالدین محمد حافظ شیرازی), known by his pen name Hāfez (Born in isfahan 1325/1326–Die Shiraz 1389/1390),[1] was a Persian lyric poet. His collected works composed of series of Persian poetry (Divan) are to be found in the homes of most Persian speakers in Iran and Afghanistan, as well as elsewhere in the world, who learn his poems by heart and use them as proverbs and sayings to this day. His life and poems have been the subject of much analysis, commentary and interpretation, influencing post-fourteenth century Persian writing more than any other author.[2][3] Themes of his ghazals are the beloved, faith, and exposing hypocrisy. His influence in the lives of Iranians can be found in Hafez readings (fāl-e hāfez, Persian: فال حافظ), frequent use of his poems in Persian traditional music, visual art and Persian calligraphy. His tomb in Shiraz is visited often. Adaptations, imitations and translations of Hafez' poems exist in all major languages. Download from here : http://audiobook.blogfa.com/cat-35.aspx Read more on Last.fm. User-contributed text is available under the Creative Commons By-SA License; additional terms may apply.
Related Artist
Top Tracks
-
Divane HAFEZ [www.AudioBook.blogfa.com]
-
Zolf Bar Baad by Mohsen Namjoo
-
Divane HAFEZ
-
Crazy Heart
-
غزل 019- اي نسيم سحر آرامگه يار کجاست
-
Ghasam
-
غزل 020- روزه يک سو شد و عيد آمد و دلها برخاست
-
This Shall Not Remain
-
Goftam Gham-E-To Daram
-
to goli
-
Hafez (Ahmad Shamlou)
-
غزل 021- دل و دينم شد و دلبر به ملامت برخاست
-
Hafez
-
غزل 022- چو بشنوي سخن اهل دل مگو که خطاست
-
2
-
غزل 018- ساقيا آمدن عيد مبارک بادت
-
غزل 023- خيال روي تو در هر طريق همره ماست
-
Sadeh Del
-
Arusak
-
Nagu Na
-
Khune-ye-eshgh
-
Dobareh Shab Shod
-
Sahm-e-Man
-
Cup Of Jamshid
-
Khoone Eshgh
-
Yad Bad
-
Avvalin Hozur
-
O Breeze, O Breeze
-
غزل 052- روزگاريست که سوداي بتان دين من است
-
غزل 027- در دير مغان آمد يارم قدحي در دست
-
غزل 193- در نظربازي ما بيخبران حيرانند
-
غزل 009- رونق عهد شباب است دگر بستان را
-
غزل 014- گفتم اي سلطان خوبان رحم کن بر اين غريب
-
غزل 002- صلاح کار کجا و من خراب کجا
-
غزل 067- يا رب اين شمع دل افروز ز کاشانه کيست
-
غزل 045- در اين زمانه رفيقي که خالي از خلل است
-
غزل 031- آن شب قدري که گويند اهل خلوت امشب است
-
غزل 065- خوشتر ز عيش و صحبت و باغ و بهار چيست
-
غزل 011- ساقي به نور باده برافروز جام ما
-
غزل 036- تا سر زلف تو در دست نسيم افتادست
-
غزل 058- سر ارادت ما و آستان حضرت دوست
-
غزل 029- ما را ز خيال تو چه پرواي شراب است
-
غزل 024- مطلب طاعت و پيمان و صلاح از من مست
-
غزل 054- ز گريه مردم چشمم نشسته در خون است
-
غزل 030- زلفت هزار دل به يکي تار مو ببست
-
غزل 066- بنال بلبل اگر با منت سر ياريست
-
غزل 033- خلوت گزيده را به تماشا چه حاجت است
-
غزل 006- به ملازمان سلطان که رساند اين دعا را
-
غزل 005- دل ميرود ز دستم صاحب دلان خدا را
-
غزل 059- دارم اميد عاطفتي از جانب دوست
Copyright © 2019 | Mrtzcmp3